ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ 9-6-2019 ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ

«ΠΥΘΕΑΔΑ» & «Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣ ΜΒΝ» του καπετάν Γιώργου Σπηλιώτη

Την Κυριακή το πρωί στις 9- Ιουνίου 2019 η αίθουσα της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε.Ε.Λ.) στην Αθήνα πλημμύρισε από κόσμο που ήλθαν να παραστούν στην παρουσίαση των δύο βιβλίων «Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ» & «ΠΥΘΕΑΔΑ» του καπετάν Γιώργου Σπηλιώτη.

Την εκδήλωση χαιρέτησαν ο πρόεδρος της Ε.Ε.Λ. ποιητής Κώστας Καρούσσος, ο ποιητής Κώστας Σταμάτης Υποναύαρχός Λ.Σ. ε.α. και οΔημοσιογράφος Νίκος Πηγαδάς.Ο ακαδημαϊκός Αναστάσιος Ντάνος μίλησε για το βιβλίο «Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΣΜΩΝ» ακολούθως η Αικατερίνη Κοτοπούλου και η Ελένη Σουργιά απήγγειλαν στίχους από το ποίημα

Για το βιβλίο ΠΥΘΕΑΔΑ μίλησαν ο ποιητής Γιώργος Μαρινάκης Γεν. Γραμματέας της Ε.Ε.Λ., ο Λογοτέχνης καπετάν Βαρθολαομαίος Λάζαρης και ο ποιητής Φώτης Παυλάτος Καθηγητής Ιατρικής πανεπιστημίου Αθηνών ενώ η Αικατερίνη Κοτοπούλου και η Ελένη Σουργιά απήγγειλαν στίχους από το ποίημα.Ο ποιητής ΦΩΤΗΣ ΠΑΥΛΑΤΟΣ καθηγητής Ιατρικής Παν. Αθηνώνκατέθεσε τα ακόλουθα για την ΠΥΘΕΑΔΑ:Ο Ακαδημαϊκός Φώτης Παυλάτος αναφέρθηκε στις εντυπώσεις από το επικό ποίημα «ΠΥΘΕΑΔΑ» και είπε τα εξής: « Το επικό ποίημα «Πυθεάδα» του ποιητή καπετάν Γιώργη Σπηλιώτη, εμπνευσμένο από το ταξίδι του Πυθέα στις θάλασσες και στις χώρες του Βορείου Πόλου αποτελούμενο από 3434 έμμετρους δεκαπεντασύλλαβους ιαμβικούς στίχους μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα λίαν σημαντικό πόνημα υψηλού επιπέδου αρχειακής έρευνας. Ο ποιητής καπετάν Γιώργης Σπηλιώτης με τη γνωστή σε όλους μας σημαντική προσφορά του στον Πνευματικό κόσμο της χώρας μας, στον Ποιητικό και τον Πεζό Λόγο, σε κάνει με την δεξιοτεχνική του «πέννα», «συνταξιδιώτη» του στο εμπνευσμένο απότο ταξίδι του Πυθέα, νέο δημιουργικό ποιητικό έργο του. Εργάστηκε γιαπολλά χρόνια με μεθοδικότητα, αλλά και με πολλή αγάπη για το θεματολογικό στοιχείο (τη θάλασσα), για να μας δώσει αυτόν τον πολύτιμο «πνευματικό θησαυρό», που καλύπτει το ταξίδι του Πυθέα στις θάλασσες του Βορείου Πόλου. Ταιριαστά όλα αυτά με τα αναφερόμενα από τον Θουκυδίδη ότι: «Πρώτο καθήκον του ιστορικού είναι να αναζητά την αλήθεια με πείσμονα επιμονή», αλλά ακόμη και με τα βαθυστόχαστα λόγια του Johan Wolfgang Goethe: «Χωρίς την ιερή φλόγα του ενθουσιασμού τίποτα το σπουδαίο και ευγενικό δεν μπορείνα γίνει στη ζωή».Μπορώ στο σημείο αυτό να αναφέρω ότι, η προσωπικότητα του ποιητή καπετά Γιώργη Σπηλιώτη, Δρ. Πολιτικού Μηχανικού και μέλους της Ε.Ε.Λ., ξεπερνά με βεβαιότητα την Αριστοτελική έννοια για την προσωπικότητα του ατόμου, ως ταυτιζόμενη με την υπερβατική γνωστή ενός και μόνο γνωστού αντικειμένου.Προσωπικά θεωρώ ότι η συγγραφή της «Πυθεάδας» έχει πολύ μεγάλη σημασία, γιατί εκτός από τις αναφορές των θαλασσών και των χωρών στην αρχαιότητα, μεταφέρει και πολύτιμα πνευματικά στοιχεία, που

στην σημερινή εποχή του ευτελισμού των ανθρωπιστικών και πνευματικών αξιών τα έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Επίσης θεωρώ ότι το Λογοτεχνικό Πόνημα του καπετάν Γιώργη Σπηλιώτη αποτελεί αξιοσημείωτο τεκμήριο πνευματικού ιδεαλισμού, μέσα από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε πολύτιμα στοιχεία του Δυναμικού Πολιτισμού με θεμελιακά στοιχεία της υπαρξιακής μας ταυτότητας στη νέα εποχή της Υψηλής Τεχνολογίας και του ευτελισμού των Ανθρωπιστικών και Πνευματικών Αξιών.Εύχομαι το ποίημα «ΠΥΘΕΑΔΑ» να είναι καλοτάξιδο και να «αρμενίζει με φουσκωμένα τα πανιά στις θάλασσες του Πνευματικού Κόσμου και του αναγνωστικού κοινού».Ο καπετά Βαρθολομαίος Λάζαρηςκατέθεσε τα ακόλουθα για την ΠΥΘΕΑΔΑ:Αναφορικώς με το πρωτότυπο και πολυσύνθετο πνευματικό τέκνο,του εκλεκτού καπτά-Γιώργου Σπηλιώτη, σε δεκαπεντασύλλαβο ιαμβικόλόγο με την δέουσα παραδοσιακή ελληνική προσωδιακή ορθογραφία,επιθυμώ να τονίσω τα ακόλουθα:Το εκπληκτικό αυτό ποίημα, που είναι δημιούργημα ενός καιμόνον ανθρώπου, απαιτεί γνώσεις ομάδας πολλών ειδικοτήτων, όπωςμυθολογικές, ιστορικές, γεωγραφικές, αστρονομικές, κοσμογραφικές,ναυπηγικές, ναυτικές, πρωρατικών έργων, μετερωρολογίας, ακτοπλοΐας,αστρονομικής ωκεανοπλοΐας, διοικητικές και εξερευνητικές, και επίπλέον, δυνατό και σπάνιο λογοτεχνικό και ποιητικό ταλέντο.Κάπου, θυμίζει τον θείο και συμπαντολόγο Όμηρο, που κάποιοιαποφάνθηκαν, ότι τα έργα του ήταν δημιουργήματα συνεργασίας πολλώνκαι όχι ενός μόνον… Όμως, όπως και Όμηρος, έτσι και ο καπτα-Γιώργης, μόνος τουαξιοποίησε γνώσεις που φρόντισε να κατέχει, προκειμένου νααποτολμήσει να συγκροτήσει το δυσχερέστατο ποίημά του«ΠΥΘΕΑΔΑ», χωρίς αυτές να αλληλοσυγκρούονται, νααλληλοδιαψεύδονται, και να δημιουργούν ερωτηματικά, αλλά τουναντίοννα αλληλοεναρμονίζωνται και να αλληλοεπιβεβαιώνονται αποτελώνταςτον δυνατότερο συνδετικό κρίκο στις ιστορικές πληροφορίες τουποιήματος.

Το ποίημα αυτό, που αναφέρεται σε ήρωες και ιστορικά γεγονότα,πλέον της επιτυχίας του ως καλλιτεχνικού πνευματικού επιτεύγματος τουδημιουργού του, είναι και ένα οφειλόμενο αξιοπρεπές μνημόσυνο απότην ελληνική διανόηση, προς τον μεγάλο και ξεχασμένο από την πατρίδατου, που εκείνος τίμησε, Πυθέα, τους συντρόφους του, και όλους τουςόμοιους τους, μεγάλους και άγνωστους ή λησμονημένουςθαλασσοπόρους όλων των εποχών. Ο καπτά-Γιώργης, με το ποίημα του ΠΥΘΕΑΔΑ, Αποπλέει από την πεζή ρουτίνα την καθημερινότητάς,Εισπλέει εις τον άπειρο ωκεανό της ελληνικής ναυτικής Ιστορίας καιπαραδόσεως, παγκοσμίου κληρονομιάς στους κατοίκους του πλανήτη γη.Διαπλέει τον πολυκύμαντο ωκεανό των ελληνικών ανακαλύψεων,γνώσεων, εμπειριών και προσφορών, προς την ανθρωπότητα.Πλέει επί οίνοπα πόντον επ’ αλλοθρόους ανθρώπους, ως άλλοςΟδυσσεύς, όπου πολλών δ’ ανθρώπων οιδε άστεα και νόον έγνω.Συμπλέει Με τον μεγάλο ναυτικό, ωκεανοπόρο, εξερευνητή, αστρονόμο,γεωγράφο, μαθηματικό, παρατηρητή και μελετητή Πυθέα, κάτι που δενέκαμε ο μεταγενέστερος Ιούλιος Καίσαρ, που επειδή δεν είχε μελετήσειτις ανακαλύψεις του Πυθέα, κατεστράφη και γελοιοποιήθηκε το ρωμαϊκόκατακτητικό ναυτικό του κατά την προσπάθειά του να καταλάβει τηνΑλβιώνα… Περιπλέει άγνωστες θάλασσες βαρβαρικών χωρών, προανακαλυφθεισών από άλλους ξεχασμένους Ελληνογενείς εκπολιτιστέςαποίκους (και όχι εποίκους), και τελικώς.Καταπλέει θριαμβευτικά με την θαυμαστή ποίησή σου, όπου εξιστορείγλαφυρότατα, όλες τις προαναφερθείσες περιπέτειες και εποποιίες. Οι δε αναγνώστες, εκτός από τον θαυμασμό τους για την ποιητική τουδεινότητα, υποχρεώνονται διακριτικά, να θυμηθούν όσα ξέχασαν, αλλάκαι παροτρύνονται να μάθουν όσα θα έπρεπε ήδη να ξέρουν πριν απότους Γάλλους, διδασκόμενοι να τιμούν και να υμνούν όσους τουςετίμησαν και εδόξασαν και όχι εκείνους που τους ατίμασαν καιεξευτέλισαν, τονώνοντας έτσι, την αδικαιολογήτως και σκοπίμωςπτοημένη υπερηφάνειά τους ως απογόνων θεών, ημιθέων, γιγάντων,τιτάνων, ηρώων και μαρτύρων και όχι των πιθήκων του ΕυρωπαίουΔαρβίνου, όπως δολίως και τεχνηέντως διδάσκει η εκπαίδευσις (που

παρέχεται και στα ζώα, για να εκτελούν πιστά ό,τι θέλει ο εκπαιδευτήςκαι όχι ο,τι πρέπει), αντί της εγκαταληφθείσης παιδείας (που παρέχεταιμόνον σε ανθρώπους με σκοπό την τελειότητα του σώματος, ψυχής,πνεύματος, αρετών, αξιών, και ιδανικών… ώστε να πράττουν αυτό πουπρέπει και όχι αυτό που θέλουν, όπως τα ζώα). Ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης, δεν ήταν ο μοναδικός Έλληναςθαλασσοπόρος και εξερευνητής, αλλά ο σπουδαιότερος των ιστορικώνχρόνων, όπως τον εξυμνεί και ο ίδιος ο Ουΐνστον Τσώρτσιλ εις τοσύγγραμμά του «Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ».Η προσωπικότης, οι μελέτες και προσφορά του Πυθέα στηνανθρωπότητα, την εποχή που ακόμη ήταν ξύλινα τα πλοία, αλλάχαλύβδινοι οι ναυτικοί, αντίθετ’ από τώρα που ανεστράφησαν οιιδιότητες και έγιναν χαλύβδινα τα πλοία και ξύλινοι οι ναυτικοί, τιμώνταιιδιαιτέρως εις την Γαλλίαν, όπου εις το χρηματιστήριο υπάρχει τοσπουδαίο άγαλμά του, καθώς και του Ευθυμένους, των μεγάλωνθαλασσοπόρων της εποχής των. Εις δε τον παλαιόν λιμένα υπάρχει μίαμνημειώδης ορειχάλκινη τιμητική επιγραφή, που εις ελληνικήνμετάφρασιν σημαίνει:ΕΔΩ ΚΑΤΕΠΛΕΥΣΑΝ ΠΕΡΙ ΤΟ 600 π.ΧΕΛΛΗΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΙ, ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΙΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΚΑΙΑΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ ΠΟ-ΛΙΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΑΝ ΤΗΝ ΜΑΣΣΑΛΙΑΝ, ΑΠ’ ΟΠΟΥ ΔΙΕΔΟΘΗ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΥΣΙΝ.Και βεβαίως εννοεί, Τον Ελληνικό πολιτισμό, που ως λέξις ευκόλωςεννοούμενη παραλείπεται.Κάτωθεν δε της επιγραφής, δεσπόζει ανάγλυφη η κεφαλή του Πυθέα.Συμπληρωματικά θα τονίσω ότι οι Γάλλοι της Μασσαλίας υπερηφανεύονται και αρέσκονται να αποκαλούνται Φωκαείς!!!Εύχομαι το βιβλίο να είναι καλοτάξιδο