Ο Κεκάτος και οι «τζάμπα μαγκιές» της Ανεξάρτητης Κεφαλονιάς .

Πίσω από την απαξιωτική συμπεριφορά της Ανεξάρτητης Κεφαλονιάς, ή από ότι έχει απομείνει από αυτήν, κρύβεται η ανάγκη να βρεθεί ένα εύκολο θύμα μέσω του οποίου να φαίνεται ότι κάνει αντιπολίτευση, κάτι που όμως, κατά τη γνώμη μας, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Η αξιωματική αντιπολίτευση απουσιάζει, οι ουσιαστικές παρεμβάσεις τις είναι ελάχιστες, ειδικά αν συγκριθούν με αυτές της Λαϊκής Συσπείρωσης. Κι όταν λέμε Λαϊκή Συσπείρωση, δεν εννοούμε τους πολιτικούς θούριους που βγάζει, κατά… του συστήματος, της πλουτοκρατίας κ.λπ., αλλά μια συστηματική αντιπολίτευση, που να ελέγχει εξονυχιστικά τις πράξεις του δήμου και να παρεμβαίνει καίρια σε όλα τα όργανα που συμμετέχει.

Είχαμε γράψει εδώ για τις ασύλληπτες κοπάνες που συμβαίνουν στην Οικονομική Επιτροπή, που σε συνδυασμό με την απουσία της Ενωμένης Τετράπολης αφήνουν την Ισχυρή Κεφαλονιά μόνη της να κάνει… παιχνίδι, σε θέματα εξαιρετικής σημασίας, με μοναδικό αντίπαλο τον Νίκο Γκισγκίνη.

Τα ίδια όμως συμβαίνουν και στην Τουριστική Επιτροπή (ανεξάρτητα από το αν είναι ή δεν είναι μέλη τα στελέχη της Αν.Κεφαλονιάς), κι όλο αυτό μαζί δείχνει ότι η εμπάθεια απέναντι στον Κεκάτο κρύβει την ανικανότητα να αρθρωθεί ουσιαστικός αντιπολιτευτικός λόγος. Αυτό ήταν άλλωστε που οδήγησε τον αντιδήμαρχο, με αφορμή το συνέδριο για την Κρουαζιέρα (που πάλι έλαμψε δια της απουσίας της η Ανεξάρτητη Κεφαλονιά), να κάνει λόγο για «τζάμπα μαγκιά».

Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο ο Διονύσης Αραβαντινός, προκειμένου να καυτηριάσει τα συχνά τα ταξίδια του Κεκάτου, αλλά και κάτι περίεργες επισκέψεις σε πρεσβείες εξωτικών χωρών, έκατσε και κατέγραψε όλα τα ταξίδια που έχει κάνει ο αντιδήμαρχος στη θητεία του. Μπράβο του και σ’ ανώτερα, το πρόβλημα είναι όμως ότι αυτό σπανίως γίνεται σε άλλα θέματα που αφορούν στο Δήμο.

Αυτό που λείπει δηλαδή από την αξιωματική αντιπολίτευση είναι ο τεκμηριωμένος αντίλογος και οι προτάσεις. Αν μάλιστα συγκριθεί με την Λαϊκή Συσπείρωση, ακόμη και με τον ΦΙΚΟ, ή σε ορισμένες περιπτώσεις τους Ριζοσπάστες αλλά και την Τετράπολη, μοιάζει συχνά «αδιάβαστη» για τα θέματα, αντιδρά επιδερμικά και πολλές φορές, μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων.

Οι «τάπες» που έχει φάει η Ανεξάρτητη Κεφαλονιά από τον Διονύση Λυκούδη (που και διαβασμένος είναι και δεν χαρίζει κάστανα) έχουν μείνει στην ιστορία, ενώ οι ουσιαστικές παρεμβάσεις με μελετημένες προτάσεις ή έστω με τεκμηριωμένους λόγους απόρριψης των προτάσεων της συμπολίτευσης (όπως π.χ. η ενδιαφέρουσα πρόταση που είχε κάνει ο Μιχαλάτος για τις προσλήψεις στα σπήλαια) είναι πραγματικά ελάχιστες.

Πολλοί θεωρούν αυτή την πρακτική ως συμπαιγνία με την Ισχυρή Κεφαλονιά, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι άμεσα ορατό στις συνεδριάσεις. Το αποτέλεσμα, βέβαια, είναι το ίδιο. Η Ισχυρή Κεφαλονιά κάνει ό,τι θέλει και μάλιστα χωρίς τον βασικό αντίπαλο.

Ο Κεκάτος μπορεί να είναι ό,τι είναι ως αντιδήμαρχος τουρισμού ή ως πρόεδρος της Τουριστικής Επιτροπής, όμως παράλληλα έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Δεν είναι αυταρχικός, εξουσιομανής, εγωκεντρικός αλλά ευνοεί τη σύνθεση, καλεί συνεχώς με θέρμη όλους τους ενδιαφερόμενους στις συνεδριάσεις (η τελευταία συνεδρίαση της Τουριστικής Επιτροπής ξεκίνησε με 4 (ολογράφως «τέσσερις») παριστάμενους, που στην πορεία έγιναν 6, και κυρίως δεν κάνει αντιπολίτευση στα θεσμικά όργανα που παρίσταται ή προεδρεύει. Δεν κοιτάζει δηλαδή να θάψει τις προτάσεις των άλλων αλλά προσπαθεί να τις αναδείξει και να τις συνθέσει.

Όμως ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι δεν είναι καλός αντιδήμαρχος Τουρισμού (δεν αναφερόμαστε στις άλλες ιδιότητές του), ακόμη κι αν φταίει αυτός για την πτώση της κίνησης των κρουαζιεροπλοίων αλλά όχι για τις προηγούμενες αυξήσεις, ακόμη κι αν δεν έπρεπε να πάει… στα γενέθλια της Βασίλισσας της Αγγλίας, παρότι ήταν εκεί η «μισή Ζάκυνθος», η Κεφαλονιά ζει από τον τουρισμό και το να γίνεται συνεδρίαση της Τουριστικής Επιτροπής με 4 άτομα είναι απαράδεκτο και καταστροφικό.

Η πρόσφατη συνεδρίαση της Τουριστικής Επιτροπής

Εξίσου καταστροφικό είναι να επικεντρώνεται η αντιπολίτευση σε φαντασμαγορικά βέλη κατά του Κεκάτου την ώρα που οι υποδομές του νησιού παραχωρούνται με αποικιακού τύπου συμφωνίες στους Γερμανούς (όχι μόνο της Fraport), ή την ώρα που αυξάνουν οι αφίξεις αλλά όχι τα έσοδα, ή την ώρα που έργα καθυστερούν για χρόνια, γιατί λείπει ένα χαρτί ή μία απλή νομοθετική ρύθμιση. Τότε αυτή η αντιπολιτευτική στάση μοιάζει «εγκληματική», έστω κι αν το «έγκλημα» είναι εξ αμελείας.  Οι προτάσεις είναι που λείπουν όταν υπάρχουν προβλήματα, όχι ο αντίλογος.

Άλλωστε, αν κάποιος ήθελε να κάνει στείρα αντιπολίτευση, εύκολο θύμα θα ήταν και ο ίδιος ο κ. Μιχαλάτος, ειδικά αν θα έπρεπε να μιλήσουμε για τα αποτελέσματα που έφερε ως πρόεδρος του Επιμελητηρίου τα τελευταία χρόνια.

Είναι πραγματικά λυπηρό να υπάρχουν στην παράταξη ονόματα όπως του Μιχαλάτου  ή του Φλωράτου (ανθρώπων δηλαδή άκρως επιτυχημένων στη δουλειά τους) και η αντιπολίτευση να κινείται με αυτούς τους ρυθμούς. Οι συχνές απουσίες όμως του δεύτερου από το Δημοτικό Συμβούλιο και η καθολική (και εξοργιστική) απουσία του από την Οικονομική Επιτροπή, μαζί με την επιδερμική αντιπολίτευση που ασκεί ο πρώτος, έχουν αφήσει μοναδική ελπίδα της παράταξης τον Μινέτο, ο οποίος και διαβασμένος είναι, και ιδέες έχει, και δείχνει ότι ίσως είναι ο μόνος που μπορεί να αρθρώσει σοβαρό και κυρίως τεκμηριωμένο αντιπολιτευτικό λόγο. Ήδη στο τελευταίο συμβούλιο η πρότασή του για τις απαλλοτριώσεις καταγράφηκε ως από τις πιο θετικές, ακόμη και από τους κατοίκους της περιοχής.

Ο Αραβαντινός δεν είναι κακός, αλλά, όπως γράψαμε και στην αρχή, συνήθως αναλώνεται σε αντιπολιτευτικά πυροτεχνήματα και ρητορικές κορώνες που δύσκολα βρίσκουν στόχο. Πάντως είναι ο μόνος που μέχρι σήμερα πάλεψε να αφαιρέσει τον τίτλο της πραγματικής αξιωματικής αντιπολίτευσης από τον Νίκο Γκισγκίνη και τον Γιάννη Κουρούκλη.

Χωρίς επιτυχία όμως…

Δείτε ένα από τα… επεισόδια του σήριαλ Ανεξάρτητη Κεφαλονιά VS Κεκάτος