Νίκος Ανουσάκης: «Ζούμε την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική υποβάθμιση του τόπου – Ο κόσμος επιλέγει και πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του»

«Η κοινωνία πληρώνει τις επιλογές της – ώρα για αναστροφή και νέα πορεία»

1️⃣ Η Κεντρική Πολιτική Κριτική

Ο Νίκος Ανουσάκης ασκεί σφοδρή και συνολική κριτική στη σημερινή δημοτική αρχή του Θεόφιλου Μιχαλάτου.
Η βασική του θέση είναι ότι ο Δήμος Αργοστολίου βιώνει μια κατάσταση πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής υποβάθμισης, αποτέλεσμα μιας δημοτικής διοίκησης που στερείται:

• οράματος,

• ικανότητας,

• σχεδίου, και

• πολιτικής βούλησης.

Ο Ανουσάκης κατηγορεί τον Δήμαρχο ότι λειτουργεί με όρους πελατειακούς, «μοιράζοντας δουλειές και ευνοϊκές ρυθμίσεις» αντί να σχεδιάζει με όραμα για το μέλλον του νησιού.
Περιγράφει τη σημερινή κατάσταση ως “βαλκανική Χωρα ” της αυτοδιοίκησης, μια μορφή τοπικής παρακμής όπου κυριαρχούν οι μικροεξυπηρετήσεις, η απραξία και η έλλειψη πολιτικής τόλμης.

2️⃣ Οι Παραλήπτες της Κριτικής

α. Η Δημοτική Αρχή Θεόφιλου Μιχαλάτου

• Κατηγορείται για ανικανότητα, ανεπάρκεια και αδιαφορία για το συλλογικό συμφέρον.

• Ο Ανουσάκης τη χαρακτηρίζει “επαγγελματική” διοίκηση, «που δουλεύει τον κόσμο» με λόγια χωρίς ουσία.

• Κρίνει ότι το έργο της παραλίας έγινε “κακήν κακώς”, χωρίς διάλογο με την τοπική κοινωνία και χωρίς σεβασμό στους επαγγελματίες.

β. Η Μείζων Αντιπολίτευση (παράταξη Αλέξανδρου Παρίση)

• Παρά την προσωπική εκτίμησή του για τον Αλέξανδρο Παρίση, τον χαρακτηρίζει πλέον πολιτικά κουρασμένο.

• Υποστηρίζει ότι ο Παρίσης δεν έχει πλέον την ενέργεια να ασκήσει αποτελεσματική αντιπολίτευση.

• Κατηγορεί επίσης τα στελέχη γύρω του ότι “κρύφτηκαν πίσω από την πλάτη του” και τον εγκατέλειψαν μετά τις εκλογές.

• Συνεπώς, θεωρεί πως η σημερινή αντιπολίτευση είναι ανενεργή και χωρίς αξιοπιστία.

γ. Το εκλογικό σώμα / οι πολίτες

• Η κριτική του στρέφεται και προς τους πολίτες, με πολιτική αλλά και παιδευτική διάσταση:
  «Οι κάλπες δεν είναι ψυχολογικό φαινόμενο, είναι πολιτικό».

• Θεωρεί ότι ο κόσμος ψήφισε συναισθηματικά και όχι πολιτικά, με κριτήριο το “ποιος είναι ισχυρός οικονομικά” ή “ποιος είναι πιο ήρεμος”.

• Αυτή η επιλογή, κατά τον ίδιο, οδήγησε στην παθητικοποίηση της κοινωνίας και στη διατήρηση του τέλματος.

3️⃣ Οι Κεντρικές Πολιτικές Θέσεις του Ανουσάκη

• Ανάγκη για ρήξη και αναστροφή πορείας.
  Πιστεύει ότι η πόλη χρειάζεται μια νέα αρχή, με ανθρώπους που έχουν πολιτική σκέψη, διοικητική εμπειρία και διάθεση για σύγκρουση με το κατεστημένο.

• Επανεκκίνηση της τοπικής αυτοδιοίκησης με σχέδιο και συμμετοχή.
  Θεωρεί ότι οι σύλλογοι, οι φορείς και οι επαγγελματίες πρέπει να πάψουν να σιωπούν και να συμμετέχουν ενεργά στα δημοτικά ζητήματα.

• Στήριξη των τοπικών επαγγελματιών.
  Καλεί τους πολίτες να στηρίζουν τις μικρές επιχειρήσεις και να αποφεύγουν τις μεγάλες αλυσίδες, ώστε να παραμείνουν τα χρήματα στον τόπο.

• Πολιτική υπευθυνότητα και συνέπεια.
  Τονίζει ότι η δημοκρατία απαιτεί συνέπεια: όποιος ψηφίζει, πρέπει να αποδέχεται τις συνέπειες των επιλογών του.
  «Η κοινωνία παίρνει πάντα αυτό που επιδιώκει».

4️⃣ Η Νέα Πολιτική Στρατηγική

Ο Νίκος Ανουσάκης εμφανίζεται να αλλάζει στάση από τον ρόλο του αυτόνομου επικεφαλής αντιπολίτευσης και να επιλέγει συμπόρευση με τη νέα παράταξη του Διονύση Λυκούδη  .

Η στρατηγική του φαίνεται να στηρίζεται σε τρεις άξονες:

▪ Ενοποίηση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης

Δηλώνει ξεκάθαρα στήριξη στον Διονύση Λυκούδη , θεωρώντας τον τη μόνη ρεαλιστική πολιτική προοπτική για αλλαγή στον Δήμο. Θέλει να συμβάλει στη δημιουργία μιας νέας, ενωτικής παράταξης με «δυναμισμό, ρεαλισμό και σχέδιο».

▪ Πολιτική αυτοκριτική και επαναπροσδιορισμός

Αναγνωρίζει ότι η κοινωνία έκανε λάθη επιλογής και ότι χρειάζεται πολιτική αφύπνιση. Η στρατηγική του δεν περιορίζεται σε αντιπολίτευση “καταγγελίας”, αλλά σε πολιτική πρόταση και ενεργό συμμετοχή.

▪ Ανάδειξη πολιτικής εμπειρίας και αποτελεσματικότητας

Υπενθυμίζει τη δική του πορεία και την ομάδα του 2010, με έργα που “άλλαξαν το νησί”, όπως η ύδρευση και ο βιολογικός. Επενδύει στη μνήμη των πολιτών και την εμπιστοσύνη σε αποδεδειγμένα αποτελέσματα.

5️⃣ Συμπέρασμα

Ο Νίκος Ανουσάκης επιχειρεί επανεμφάνιση με πολιτικό ρεαλισμό και ιδεολογική καθαρότητα.
Ασκεί οξεία, αλλά τεκμηριωμένη αντιπολίτευση στον Θεόφιλο Μιχαλάτο, ενώ ταυτόχρονα παίρνει αποστάσεις από την παραδοσιακή αντιπολίτευση του Παρίση, προτείνοντας μια νέα “τρίτη δύναμη”.

Η στρατηγική του συνδυάζει:

• πολιτική αυτογνωσία,

• κάλεσμα για κοινωνική συμμετοχή,

• και προετοιμασία για συμμαχική διεκδίκηση της δημοτικής αρχής με νέο σχήμα και νέο επικεφαλής.

Με λίγα λόγια:

Ο Ανουσάκης δεν μιλά πια ως απλός επικριτής — τοποθετείται ως παίκτης στη νέα πολιτική σκακιέρα του Δήμου Αργοστολίου, επιδιώκοντας ανατροπή μέσω ενότητας, ρεαλισμού και επιστροφής στην ουσία της πολιτικής.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη.

Συνέντευξη στον Σάκη Βούτο – “Το Βήμα του Πολίτη”, Ionian Galaxy 90.8

Σάκης Βούτος: Κύριε Ανουσάκη, καλό μεσημέρι. Υπάρχουν πολλά παράπονα από τον κόσμο για ζητήματα καθημερινότητας που δεν επιλύονται. Τι γίνεται τελικά με όλα αυτά τα θέματα;

Νίκος Ανουσάκης: Καλό μεσημέρι, κύριε Βούτο. Ο κόσμος έκανε τις επιλογές του. Επέλεξε μια διαφορετική δημοτική αρχή και τώρα βλέπει τα αποτελέσματα. Ο κύριος Μιχαλάτος και η ομάδα του δεν έχουν ούτε τα φόντα, ούτε τη βούληση να πάνε το νησί μπροστά. Ζούμε μια εποχή πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής υποβάθμισης. Δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει έμπνευση· όλα πάνε με την κεκτημένη ταχύτητα.

Σ.Β.: Άρα θεωρείτε ότι η σημερινή δημοτική αρχή δεν έχει σχέδιο για την επόμενη μέρα;

Ν.Α.: Ακριβώς. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο που να βλέπει το μέλλον του νησιού. Αντί να γίνουμε πρότυπο, έχουμε καταντήσει μια τοπική «βαλκανική χωρα » αυτοδιοίκησης. Ο Δήμαρχος μοιράζει μικροεξυπηρετήσεις, αναπαράγει τη μιζέρια και την παρακμή. Δεν υπάρχει νεύρο, δεν υπάρχει προοπτική.

Σ.Β.: Υπάρχει όμως και ευθύνη των πολιτών για τις επιλογές τους στις κάλπες;

Ν.Α.: Βεβαίως. Οι κάλπες δεν είναι παιχνίδι· είναι μια επιλογή που μας συνοδεύει για χρόνια. Ο κόσμος ήθελε «χαμηλούς τόνους», «ήρεμη αντιπολίτευση», και τώρα βλέπει τα αποτελέσματα. Επέλεξε να πάει με έναν ισχυρό οικονομικά άνθρωπο, που μοίραζε χρήμα και υποσχέσεις. Τώρα όμως βλέπει τι σημαίνει αυτό στην πράξη.

Σ.Β.: Αναφερθήκατε και στη Μείζονα Αντιπολίτευση και στον Αλέξανδρο Παρίση. Τι εννοείτε όταν λέτε ότι «άλλο ψήφισε ο κόσμος και άλλο βλέπει σήμερα»;

Ν.Α.: Το είπα και παλιότερα. Ο κύριος Παρίσης είναι μια μεγάλη προσωπικότητα, με τεράστια προσφορά, όμως έχει φτάσει σε μια προχωρημένη ηλικία και δεν μπορεί να σηκώσει πλέον αυτό το βάρος. Είπα αυτή την αλήθεια και κάποιοι με είπαν κακό. Όμως οι ίδιοι που κρύφτηκαν πίσω από την πλάτη του, μόλις έκλεισαν οι κάλπες, τον εγκατέλειψαν. Σήμερα βλέπουμε μια Μείζονα Αντιπολίτευση που δεν έχει πολιτικό σθένος.

Σ.Β.: Μιλήσατε για έλλειψη συμμετοχής και των συλλόγων επαγγελματιών. Τι εννοείτε;

Ν.Α.: Οι σύλλογοι πρέπει να είναι παρόντες. Δεν μπορεί να διαμαρτύρονται εκ των υστέρων αν δεν συμμετέχουν στα Δημοτικά Συμβούλια ή δεν καταθέτουν προτάσεις. Δεν γίνεται όλοι να κρύβονται και να περιμένουν κάποιον “τρελό” να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Όλοι θέλουν να τα έχουν καλά με όλους· έτσι όμως δεν προχωράει τίποτα.

Σ.Β.: Αν αλλάξει η δημοτική αρχή, μπορούν να διορθωθούν τα λάθη;

Ν.Α.: Φυσικά. Μια νέα δημοτική αρχή μπορεί να αλλάξει τα πάντα, με σχέδιο και θέληση. Το έχουμε αποδείξει στο παρελθόν. Το 2010 καταφέραμε να ανατρέψουμε το τότε καθεστώς και να φέρουμε πραγματικά έργα: τον βιολογικό καθαρισμό, τη διαχείριση του νερού, έργα υποδομής και τουριστικής ανάπτυξης. Ξέρουμε πώς να κάνουμε πράξη την αλλαγή.

Σ.Β.: Πιστεύετε ότι ο κόσμος θα εμπιστευθεί αυτή τη νέα προσπάθεια με τον κύριο Διονύση Λυκούδη ;

Ν.Α.: Το πιστεύω απόλυτα. Είναι μια νέα, δυναμική προσπάθεια με προοπτική. Δεν είναι λόγια· είναι πράξη. Ο κόσμος αρχίζει να το αντιλαμβάνεται. Αυτή η παράταξη θα αποτελέσει το φρένο στα σχέδια του κυρίου Μιχαλάτου. Χρειάζεται λίγη υπομονή και ελπίδα.

Σ.Β.: Ένα τελευταίο ερώτημα: βλέπετε να απειλούνται τα μικρά καταστήματα από τις μεγάλες αλυσίδες;

Ν.Α.: Ναι, και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Οι αλυσίδες επεκτείνονται και τα οικογενειακά μαγαζιά κλείνουν. Εγώ προσωπικά στηρίζω τα τοπικά καταστήματα και το λέω δημόσια: πρέπει να στηρίξουμε τα δικά μας παιδιά και τους δικούς μας ανθρώπους, για να μείνουν τα χρήματα στον τόπο μας. Η κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν στηρίξει τον διπλανό της, θα χαθεί ολόκληρος ο κοινωνικός ιστός.

Σ.Β.: Άρα υπάρχει ακόμα ελπίδα;

Ν.Α.: Πάντα υπάρχει. Αλλά η ελπίδα θέλει πράξεις, όχι μόνο λόγια. Και ευθύνη. Γιατί ό,τι ζούμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα των επιλογών μας. Αν θέλουμε να αλλάξει ο τόπος, πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ και να συμμετέχουμε.