Αλλοι, ενδεχομένως ανεξακρίβωτα, ισχυρίζονται ότι υπήρξε πρώην ιδιοκτήτης παιδότοπου και επί σειρά ετών απασχολούνταν με το fitness και το bodybuilding σε γνωστό γυμναστήριο της αχαϊκής γενέτειράς του. Το σίγουρο είναι, όπως δηλώνουν οι φθονεροί αντίπαλοί του, ότι γύρω στο 2002 είχε καταδικαστεί από το Εφετείο Πατρών για υπεξαίρεση αρχαίων και απόπειρα πώλησής τους.
Τα τελευταία χρόνια ακούγεται ότι διαμένει στη Νέα Σμύρνη μαζί με τη σύζυγο και τα τρία παιδιά τους. Κατά τα άλλα, στο βιογραφικό του δεν συμπεριλαμβάνεται κάποιο πτυχίο από οποιοδήποτε πανεπιστήμιο στον κόσμο, ούτε διαθέτει καμία ευρεσιτεχνία κατατεθειμένη σε αυτόν τον πλανήτη. Και αυτό γιατί, όπως διαδίδεται, όταν τον ρωτάνε τι πραγματικά επαγγέλλεται, ο ίδιος ισχυρίζεται ότι μετατρέπει ό,τι στερεό υπάρχει σε καύσιμο για να χρησιμοποιηθεί σε αεροπορικές πτήσεις.
Αφήνει δε να εννοηθεί ότι κατέχει αποκλειστικά την απόρρητη αρχαία ελληνική υψηλή τεχνολογία για να πετάει ένα αεριωθούμενο επί μήνες χωρίς να ανεφοδιάζεται! Τέλος, υπάρχει μια μερίδα κακόπιστων ανθρώπων που ισχυρίζεται ότι η μόνη πατέντα που ανακάλυψε ο Σώρρας είναι αυτή που δίνει συνταγές πώς να πλουτίσει ένα μπατίρης από την απελπισία των άλλων.
Τα 600 δισ. για την Ελλάδα
O πως κι αν έχει, ο Αρτέμης Σώρρας εμφανίστηκε ένα ωραίο πρωινό στο ζοφερά αδιέξοδο περιβάλλον της εγχώριας κρίσης, ταράζοντας αναμφίβολα τα τελματωμένα νερά της αναζήτησης ορθολογικών λύσεων για το ξεπέρασμά της. Παρουσίασε τη ΜΚΟ που είχε δημιουργήσει με τον τίτλο END (End National Debt – Τέλος Δημόσιου Χρέους) λέγοντας ότι είχε ήδη καταθέσει 600 δισ. για την Ελλάδα και 50 δισ. δολάρια για την Κύπρο σε τράπεζες του Τορόντο και του Οντάριο του Καναδά αντίστοιχα ώστε να εξαγοράσουν το δημόσιο χρέος.
Παράλληλα ήθελε να δωρίσει 5 δισ. και στην Αλαμπάμα ώστε να αποφύγει την επίσημη ομοσπονδιακή πτώχευση. Οι λόγοι της επιλογής της προσφοράς προς τη συγκεκριμένη αμερικανική πολιτεία είναι αδιευκρίνιστοι, αν και αρκετοί κάνουν λόγο ότι προτιμήθηκε επειδή στη σημαία της αποτυπώνεται από άκρη σε άκρη ένα τεράστιο κόκκινο «Χ», που ιδανικά συμβολίζει τη διαγραφή χρέους.
Το ότι, πάντως, η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία END έδρευε, όπως λένε όσοι επιχείρησαν τότε να επικοινωνήσουν μαζί της, σε ένα οδοντιατρείο στην Αθήνα, χωρίς επίσημα γραφεία, προσωπικό, ούτε καν γραμματέα ή τηλέφωνο, αποτελούσαν απλές λεπτομέρειες στο μεγαλοπρεπές πρόγραμμα του ελεήμονος δισεκατομμυριούχου. Ηταν η δύσκολη περίοδος της κρίσης που δοκίμαζε την επίσημη πολιτεία τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, αναγκάζοντάς την να επιδεικνύει ιδιαίτερα βραδυφλεγή αντανακλαστικά.
Την Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου του 2012 ο Σώρρας και οι εκλεκτοί συνεργάτες του ανέλυσαν εκτενώς τις προθέσεις τους για την αξιοποίηση των χρημάτων τους σε μια κατάμεστη από δημοσιογράφους και κανάλια αίθουσα του ξενοδοχείου «President». Αφού ανέφεραν ότι είχαν φέρει 514 δισ. στην ελληνική κυβέρνηση πριν το μνημόνιο, αλλά κανείς δεν το έμαθε, έθεταν ως όρο ότι για να αποδεχτεί η κυβέρνηση αυτά τα χρήματα, θα έπρεπε να γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους και να αποδοθούν ευθύνες σε όλους τους υπαιτίους διαχρονικά για την προέλευση του αμύθητου ποσού.
Για πολλούς οι προϋποθέσεις φάνταζαν λογικές. Υπήρχαν μόνο κάποιες αμφιβολίες για το ύψος των ποσών που διέθετε η END, αλλά όλες τις ανησυχίες φρόντιζε ο Αρτέμης Σώρρας να τις καθησυχάζει με την περιφορά του σε τηλεοπτικά πάνελ μικρών καναλιών. Σε αυτές τις εξομολογητικές συνεντεύξεις του το πανελλήνιο κοινό τον άκουγε εμβρόντητο, με ανάμεικτη διάθεση καχυποψίας αλλά και σκιρτήματα ελπίδας, να λέει ότι σε ένα μπαούλο της γιαγιάς του είχε βρει μερικές μετοχές της προ 70ετίας λειτουργούσας Τράπεζας της Ανατολής, η οποία εξαγοράστηκε και συγχωνεύτηκε το 1932 από την Εθνική Τράπεζα, της οποίας εκάστη μετοχή αξιολογούνταν σε σημερινό ανυπολόγιστο αντίστοιχο σε δισ. δολάρια ποσό.
Το ότι οι ίδιες μετοχές της εν λόγω τράπεζας πωλούνταν στο e-Bay προς 7,5 δολάρια το κομμάτι συν τα έξοδα αποστολής αποτελούσε άλλη μια μικρή λεπτομέρεια που δεν αποθάρρυνε την εφευρετική διακίνηση προς τους ευκολόπιστους, αδαείς και στενόμυαλους πλεονέκτες της φήμης ότι κάθε κάτοχος μετοχών του αδρανούς πιστωτικού ιδρύματος κατείχε έναν ανυπολόγιστο θησαυρό.
Η μετοχή των 675 δισ. δολαρίων!
Αιτία της διάδοσης της φαντασίωσης ήταν η αποτίμηση που είχε κάνει ο σοβαρός καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Μέριλαντ, Θεόδωρος Καρυώτης, ο οποίος υπολόγισε ότι κάθε μετοχή άξιζε το 2011 το ασύλληπτο ισόποσο των 675 δισ. δολαρίων!
Δεδομένου ότι ο Σώρρας μαζί με τον κρητικής καταγωγής Μανώλη Λαμπράκη, ορθοπεδικό χειρουργό στην Αστόρια του Κουίνς στη Νέα Υόρκη, ο οποίος το 1995 είχε καταδικαστεί για φοροδιαφυγή στις ΗΠΑ, διατείνονταν ότι είχαν στην κατοχή τους 4 τέτοιες μετοχές.
Γεγονός από το οποίο προέκυπτε ο υπολογισμός μιας υπέρογκης περιουσίας γύρω στα 3 τρισ. δολάρια! Για να προφυλάξει το επιστημονικό κύρος του από τον σάλο των απορριμμάτων ενός παραμυθιού με χρυσοστόλιστους δράκους, ο ομογενής καθηγητής -ο οποίος είχε τοποθετηθεί στο πρόσφατο παρελθόν στην 4η θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ- διαχώρισε αργότερα τη θέση του.
Για να προστατέψει την πολιτική του υπόσταση κατηγόρησε ευθέως τους δύο «τρισεκατομμυριούχους» ως απατεώνες που έχουν σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και τους δωδεκαθεϊστές. Χώρια που σε απολογητική συνέντευξή του περιέγραφε ότι η υπόθεσή του θύμιζε το «νερό του Καματερού», καθώς το ακάματο ντουέτο του εκμυστηρευόταν ότι για την υλοποίηση των σχεδίων του «δεν υπήρχε σάλιο». Εκ της εξομολόγησης συνάγεται ότι υπήρχαν μόνο «φούμαρα», όχι εσφαλμένες εκτιμήσεις.
Η ζημιά, όμως, είχε γίνει και η υπόθεση λάμβανε ανεξέλεγκτες επικοινωνιακές διαστάσεις καθώς ο δήθεν άκαμπτος για το δίκιο του Αρτέμης Σώρρας, χρησιμοποιώντας αγοραία γλώσσα από το μικρόφωνο ραδιοφωνικού σταθμού κλειστού κυκλώματος της Ομογένειας στην Aστόρια, αρχές Οκτωβρίου 2012, καλούσε τις ελληνικές αρχές πριν του ρίξουν λάσπη να υποχρεωθούν να ελέγξουν τους λογαριασμούς του.
Προειδοποιούσε ακόμη ότι αν τους ελέγξουν, η επόμενη μέρα τους θα είναι δύσκολη. Εστω κι αν δεν εξέλαβαν την απειλή του τοις μετρητοίς, οι ελληνικές αρχές και η ΤτΕ ζήτησαν από το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών μία απάντηση για το αν υπάρχουν ή όχι τα χρήματα του Σώρρα. Η απάντηση στο αίτημά τους, έπειτα από έρευνα, κατέφτασε επισήμως στις 5 Απριλίου του 2013.
Σαφώς σε αυτήν αναφερόταν ότι τα χρεόγραφα των ερευνούμενων ΔΕΝ (τα κεφαλαία γράμματα τα επέλεξε ο συντάκτης της επιστολής) είναι έγκυρα, οι λογαριασμοί δεν υπάρχουν και η διακίνησή τους θα πρέπει να κινητοποιήσει τον εισαγγελέα. Πολύ κομψά ο γενικός επιθεωρητής των ΗΠΑ διατύπωνε προς την Τράπεζα της Ελλάδος: «Αν θέλετε να αναφέρετε το θέμα σε τοπικό επίπεδο, συνιστούμε να επικοινωνήσετε με τις διωκτικές αρχές της χώρας σας».
Παρότι, όμως, η απειλή του βλοσυρού Σώρρα περί δυσκολιών της επόμενης μέρας άλλαζε αποδέκτη, αποδείχτηκε ότι ένας μύθος, όσο σαθρός κι αν είναι, δεν διαλύεται από ανταλλαγές e-mails. Ειδικότερα όταν η σαχλαμάρα έχει και δεύτερο, εφεδρικό σχέδιο προς εφαρμογή, μπορεί να διατηρεί επί μακρόν τη θλιβερά αβάσταχτη γοητεία της. Αφότου η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι κατά την απορρόφηση της Τράπεζας Ανατολής έδωσε σε κάθε μέτοχο της τελευταίας 200 χάρτινες (ούτε μεταλλικές, ούτε χρυσές, ούτε σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα) δραχμές, η ιστορία έληξε αποκαρδιωτικά για τους υποτιθέμενους δισεκατομμυριούχους κατόχους τους.
Αναπόφευκτα οι 4 ή 44 περιβόητες μετοχές που ανακάλυψε ο «τυχερός» Σώρρας στο παλιό σεντούκι είχαν πλέον μόνο συλλεκτική αξία, άξιζαν μόνο πενταροδεκάρες και η χρησιμότητά τους ήταν μόνο ως περιτύλιγμα αμπαζούρ αντίκας.
Και ομόλογα 2,85 τρισ. δολαρίων
Την ίδια κιόλας εποχή, όμως, ο δαιμόνιος Αρτέμης Σώρρας, ο οποίος δεν περιγράφεται ως άνθρωπος που βιώνει τις ψευδαισθήσεις του, είχε προλάβει να ανακοινώσει ότι κατέχει «ομόλογα» του Αμερικανικού Δημοσίου, δηλαδή διεθνείς συναλλαγματικές ύψους 2,85 τρισ. δολαρίων! Το πώς προέκυψε αυτό το τερατώδες ποσό θα μπορούσε να συναγωνιστεί επάξια όλα τα σενάρια της σειράς ταινιών «Πόλεμος των Αστρων».
Ούτε λίγο ούτε πολύ οι συνεργάτες του ισχυρίζονταν ότι απέκτησε τα χρήματα μεταβιβάζοντας στην αμερικανική κυβέρνηση ορισμένα, όχι όλα, πνευματικά δικαιώματα που αφορούν πολύ υψηλή τεχνολογία, η οποία ήταν γνωστή στον ελληνικό χώρο την εποχή του Ζηνός, δηλαδή του Διός, και του Απόλλωνος.
Η συγκεκριμένη καινοτόμα τεχνολογική επινόηση, που οι ρίζες της αγγίζουν τα βάθη των αιώνων, σχετίζεται δήθεν με τα διαστημικά καύσιμα που χρησιμοποιεί η ΝΑSΑ και φαίνεται ότι ξετρέλανε του Αμερικανούς επιστήμονες όταν τους τα αποκάλυψε ο Σώρρας, ο οποίος αυτή τη φορά εκτιμάται ότι δεν τα βρήκε στα μπαούλα της γιαγιάς του.
Είτε τα γνώριζε ως μετενσαρκωμένος Απόλλωνας, είτε του τα αποκάλυψαν οι εξωγήινοι, είτε είναι ο ίδιος εξωγήινος, όπως έχει εκμυστηρευτεί ιδιωτικώς ότι υποψιάζεται ο συνεργάτης του Μανώλης Λαμπράκης. Ο τελευταίος, σε τηλεοπτική εμφάνισή του στις 15 Σεπτεμβρίου 2012 ανέλυε περίπου παραληρηματικά:
«Στις 12 και ένα λεπτό, στις 16 Ιουνίου, προσγειώθηκε στην Αμερική, στην Καλιφόρνια, το τελευταίο διαστημόπλοιο που έλειπε, το οποίο βρισκόταν στο Διάστημα για 17 μήνες.
Διερωτάται, λοιπόν, κάποιος, με τι καύσιμα;». Και κλείνοντας παρότρυνε τους τηλεθεατές να ψάξουν το σχετικό βίντεο στο Ιντερνετ, λες και μπορούν να διαπιστώσουν από την εικόνα αν το προωθητικό των διαστημικών πυραύλων μύριζε πετρέλαιο ή αέρα κοπανιστό.
Οπως και να ’χει, πάντως, σύμφωνα με τις διηγήσεις για τις επιστημονικές περιπέτειeς του και διαστημικού ευεργέτη Αρτέμη Σώρρα, φαίνεται ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε στον τελευταίο σχεδόν 3 τρισ. σε αμερικανικά ομόλογα επειδή δεν μπορούσε να τυπώσει χρήμα εκείνη την περίοδο. Ολόκληρος πρόεδρος των ΗΠΑ τον διαβεβαίωνε μάλιστα ότι θα κατέβαλε, σύμφωνα με συμβόλαιο με το Αμερικανικό Δημόσιο, ολόκληρο το αντίτιμο στις 9 Αυγούστου του 2014.
Ωστόσο, έπειτα από προσωπική παράκληση του Ομπάμα, τα ομόλογα ανανεώθηκαν για ακόμη πέντε χρόνια, είτε γιατί η Μισέλ δεν κρατούσε μαζί της ψιλά, είτε γιατί σε εκείνη τη φάση η Αμερική δεν είχε ρευστότητα σε μετρητά για να τον πληρώσει.
Με λίγη υπομονή, πάντως, θα τα πάρει τα λεφτά είτε από τον Τραμπ, είτε από την Κλίντον, στους οποίους ο αυστηρός μέσα στην απέραντη γενναιοδωρία του Σώρρας δεν θα ανεχτεί πλέον να του κλαίγονται ως κοινοί μπαταχτσήδες.
Κατά κάποιον τρόπο, αυτό που αλλού θα πυροδοτούσε χοντρό γλέντι λέγεται ότι είναι το σύνηθες στυλ των υπομονετικών αφηγήσεων που ανθούν, εν μέσω αναζητήσεων κάλυψης άλλων επιτακτικότερων αναγκών, κατά τις συζητήσεις των θαμώνων στα γραφεία των «Ελλήνων Συνέλευσις».
Ενδεχομένως η ειλικρινής, αν και όχι ακατάπαυστη, ενασχόλησή τους με ελλάνια αξιακά πρωτόκολλα, τους Εβραίους τραπεζίτες και τους Ελληνες δυνάστες, να έχει αποσπάσει την προσοχή τους από το σημαντικό θέμα της πραγματικής περιουσίας του «πολέμαρχου» του φορέα τους. Εξάλλου η συνάφεια με τα πιο απλά κοσμοείδωλα παρέχουν το πλεονέκτημα της αντιστάθμισης κάθε ενδοιασμού. Ισως πάλι να μην έχει φτάσει στα αυτιά τους, ή ηθελημένα να αγνοούν ότι τα χρεόγραφα που έχει στα χέρια του ο Σώρρας δεν είναι γνήσια.
Τα έχει εκδώσει το 2001 μια σπείρα πλαστογράφων που τα έχουν τυπώσει στον απλό εκτυπωτή του σπιτιού τους και τα διακινούσε ένας πρώην δικηγόρος ονόματι Στίβεν Λούις Γουόσνι, φερόμενος ως συνεργάτης του Σώρρα. Στην αναζήτηση του πρώτου έχουν τεθεί οι διωκτικές αρχές των ΗΠΑ καθώς εικάζεται ότι ο ίδιος έχει βρει καταφύγιο σε χώρες της Ασίας και της Αφρική.
Παρ’ όλα αυτά συνεχίζει να πλασάρει τις άχρηστες συναλλαγματικές που κυκλοφορούν σε απατεώνες, οι οποίοι προσπαθούν με αυτόν τον παράνομο τρόπο να αποσπάσουν επιτηδείως χρήματα από ιδιώτες και κυβερνήσεις τριτοκοσμικών χωρών. Αυτομάτως δημιουργείται το ερώτημα γιατί ο Αρτέμης Σώρρας δεν καταδιώκεται ως κάτοχος πλαστών χρεογράφων.
Τον προστατεύει άραγε το γόνιμο πνεύμα των Ολύμπιων θεών ή μήπως είναι τα διαστημικά καύσιμα που σχηματίζουν αόρατα απροσπέλαστο τείχος γύρω του; Ωστόσο, τα πράγματα είναι πολύ πιο πρακτικά. Εφόσον δεν έχει ανταλλάξει τα πλαστά χρεόγραφα με γνήσια κρατικά ομόλογα, μετρητά ή υποθήκες ακινήτων από δήμους, δεν έχει διαπράξει καμία εγκληματική πράξη. Αν συμβεί, ακαριαία θα συλληφθεί, λέει διακεκριμένος νομικός.
Οσο κι αν οι οπαδοί του ισχυρίζονται ιδιοτελώς και προσχηματικά ότι η Ελληνική Δικαιοσύνη τον δικαίωσε αναγνωρίζοντας την εγκυρότητα των ομολόγων στη μήνυση που υπέβαλε ο κ. Αδωνις Γεωργιάδης εναντίον τους για διασπορά ψευδών ειδήσεων, η αλήθεια είναι μία: το δικαστήριο έκρινε απλώς ότι ο πανέξυπνος, αλλά όχι και ρομαντικός, Σώρρας και οι δικοί του δεν αποτελούν απειλή για την εθνική οικονομία. Δεν αποφάνθηκε για την ύπαρξη ή μη δισεκατομμυρίων σε κάποιο τραπεζικό ίδρυμα ή όχι.
Αλλωστε οι ατιθάσευτες φαντασιώσεις και η υπεράσπισή τους με συμπαθητικό, έστω ακατανόητο, πείσμα, όταν δεν παραβαίνουν τον νόμο και δεν παρεμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία του Συντάγματος, δεν διώκονται σώνει και καλά . Στο κάτω-κάτω, ευλόγως αναρωτιούνται πολλοί γιατί οι αυταπάτες να είναι για τον Πατρινό Αρτέμη αντικείμενο χλεύης και εμπόδιο θητείας στον δημόσιο στίβο όταν άλλοι με αυτές έκαναν λαμπρή καριέρα.
Πολύ απλά, απαντούν δικαιολογημένα οι περισσότεροι, γιατί ο κάθε Σώρρας δεν προέρχεται από μια αξιοσέβαστη πολιτική κληρονομιά, αλλά είναι, ως καιροσκόπος, συγκυριακός βουτηχτής στον σωρό μιας αρχαιόπληκτης μπαρουφολογίας.