«Ο Τσίπρας είναι “χαρτοκλέφτης” – Αναθεωρώ τα πάντα, συνέχεια»
Πριν λίγες ημέρες, ο βουλευτής του Ποταμιού Γρηγόρης Ψαριανός επισκέφτηκε την Κεφαλονιά, ύστερα από πρόσκληση της τοπικής οργάνωσης του κόμματος.
Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του συναντήθηκε κυρίως με επαγγελματίες του νησιού και θεσμικούς εκπροσώπους επαγγελματικών ενώσεων. Απέφυγε τους πολιτικούς, δεν έγινε κομματική συγκέντρωση, θέλησε να δει και να μιλήσει με ανθρώπους που μέσα στην κρίση συνεχίζουν να προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους, όσο μπορούν καλύτερα. Επαγγελματίες που μέχρι τώρα τα καταφέρνουν… ή τουλάχιστον, συνεχίζουν να προσπαθούν.
Το Σάββατο το βράδυ, μια άτυπη, μάλλον διακομματική παρέα φίλων του Ποταμιού (Βίκυ Μπούρδου, Δημήτρης Σιμωτάς, Μάρκος Κοτσιλίνης), μαζί με τον Ψαριανό βρέθηκαν στο Da Cappo και συζήτησαν για την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, την επιχειρηματικότητα στο νησί, την «καταστροφική», όπως την χαρακτηρίζουν, πολιτική που έχει χαράξει η σημερινή κυβέρνηση αλλά και τις πιθανότητες που μπορεί να έχει μια κεντροαριστερή πλατφόρμα να ηγηθεί μιας προσπάθειας οικονομικής και κοινωνικής ανάτασης.
Τα Κεφαλονίτικα Νέα βρέθηκαν σ’ αυτή τη συνάντηση και συζήτησαν με τον Γρηγόρη Ψαριανό για την προσωπική του πορεία μέσα στην Αριστερά, τις προσδοκίες του, τα λάθη και τις δυνατότητες της Κεντροαριστεράς.
Είμαι αναθεωρητής διαρκείας…
Το πρώτο πράγμα που ρωτήσαμε τον Γρηγόρη Ψαριανό είναι να μας πει πώς έγινε αυτή η προσωπική μεταστροφή. Πώς από τον παράνομο «Ρήγα» και το ΚΚΕ Εσωτερικού, τον… ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στη ΔΗΜΑΡ και μετά στο Ποτάμι. Πώς από τις… γεμάτες επαναστατικό οίστρο και καταγγελτικό λόγο εκπομπές του στον Best (που είχαν γίνει μάλιστα αιτία να κλείσει ο σταθμός από το ΕΣΡ), εντάχθηκε σ’ ένα κόμμα που φλερτάρει πότε με το υπερκομματικά αυτονόητο και πότε με το απελπιστικά απολιτίκ.
«Αναθεωρώ τα πάντα, συνέχεια» μας απάντησε. «Τα κόμματα, τις ιδεολογίες, τον εαυτό μου…».
Πράγματι, στη συνέχεια της συζήτησης διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι πρώην σύντροφοι για τον Ψαριανό είναι persona non grata. Ο Κουβέλης, ο Τσίπρας…, όταν μιλάει γι’ αυτούς αναδύεται μια αίσθηση προδοσίας, πολιτικής απάτης, απογοήτευσης.
Ο… χαρτοκλέφτης Αλέξης
Όμως ο ίδιος δίνει την αίσθηση ότι κατάλαβε νωρίς το… τρένο που έρχεται και άλλαξε κατεύθυνση. Πριν από αυτόν μάλιστα, υπήρξαν κι άλλοι «σύντροφοι» που το είχαν καταλάβει. Προέβλεψε νωρίς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να στηρίξει το επαναστατικό προφίλ που επιδείκνυε, ειδικά αν ήθελε να μείνει στην Ευρώπη. Και πλέον λέει καθαρά ότι αυτό το ήξερε και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ευρωπαϊσμός ή χανόμαστε…
Ίσως ο μόνος πολιτικός της Αριστεράς για τον οποίο λέει πάντα μια καλή κουβέντα είναι ο μακαρίτης ο Παπαγιαννάκης. Κι αυτό από μόνο του δείχνει και το ποιο είναι το στοιχείο στην πολιτική σκέψη του Ψαριανού που έχει μείνει αναλλοίωτο όλα αυτά τα χρόνια: Ο Ευρωπαϊσμός.
Όταν τον ρωτήσαμε γι’ αυτό, ήταν κάθετος: «Προτιμώ να είναι είμαστε ενταγμένοι σε μια κακή Ευρώπη παρά να απομονωθούμε. Θα είναι καταστροφή να φύγουμε από την Ευρώπη. Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι!».
Και τα μεγάλα συμφέροντα που έχει κατά καιρούς καταγγείλει; Τα «ευρω-λαμόγια» που έλεγε στις εκπομπές του; Οι «πολυεθνικές που κυβερνούν»;
«Φυσικά και υπάρχουν όλα αυτά. Υπήρχαν και υπάρχουν. Αλλά και πάλι πρέπει να μείνουμε στην Ευρώπη πάση θυσία… Αν φύγουμε θα είναι χειρότερα. Θα είναι καταστροφή. Και τα λαμόγια θα είναι χειρότερα.»
Το target group του Ποταμιού
Οι συναντήσεις που έκανε ο βουλευτής του Ποταμιού δείχνουν κατά κάποιο τρόπο και το ποιο είναι το εκλογικό τμήμα που ενδιαφέρει περισσότερο το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη. Είναι το παραγωγικό κομμάτι της οικονομίας που… τα έχει καταφέρει. Αυτοί που διατηρούν ακόμη μια ελπίδα μέσα σ’ αυτό το χάος που ζούμε. Το Ποτάμι στηρίζει πολλά σ’ αυτούς. Δεν πιστεύει σε ταξικούς πολέμους κι επαναστάσεις ή τουλάχιστον δεν ασχολείται με αυτά. Η «επανάσταση» στην οποία πιστεύουν και υπερασπίζονται όσοι το ακολουθούν είναι αυτή που ονομάζουν «του αυτονόητου».
Οι οπαδοί του Ποταμιού πιστεύουν επίσης ότι αν αφαιρεθούν οι παθογένειες από το πολιτικό και οικονομικό σύστημα, νικηθεί ο λαϊκισμός και ενισχυθεί η αριστεία σε όλους τους τομείς τότε η Ελλάδα θα κάνει πολλά βήματα μπροστά. Στη συζήτηση έγινε φανερό μάλιστα ότι κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να γίνει μονάχα από το Ποτάμι. Θα χρειαστούν συμμαχίες στην Κεντροαριστερά που είναι αμφίβολο αν μπορούν να δημιουργηθούν και να επιβιώσουν.
Είναι ίσως εύκολο ν’ ασκήσεις κριτική σ’ αυτή τη στάση ή να την αμφισβητήσεις. Για το Ποτάμι είναι σαν να μην υπάρχουν τάξεις. Οι ταξικές διαφορές, όσο κι αν οδήγησαν πολλές φορές στην επικράτηση πολιτικών εκτρωμάτων, πότε από την μία πλευρά και πότε απ’ την άλλη, όσο και αν χρησιμοποιήθηκαν απροκάλυπτα και χυδαία από λαϊκιστές, τόσο εντός Ελλάδος όσο και εκτός, εξακολουθούν να υπάρχουν. Και μάλιστα, όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο θα γίνονται μεγαλύτερες, πιο βαθιές και πιο επικίνδυνες, και ενδεχομένως να συμπαρασύρουν στο χάος ακόμη και τις υγιείς, σήμερα, παραγωγικές ομάδες. Όσες έχουν απομείνει, τουλάχιστον…
Από την άλλη πλευρά εκείνοι αντιτείνουν ότι αν ενισχυθεί η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις που αποτελούσαν κάποτε την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, θα βρεθούν λύσεις και για τους υπόλοιπους, θα πάρει μπρος η οικονομία, θα μειωθεί η ανεργία.
Ταμπεραμέντο ή πετριά;
Είναι ο ίδιος που ξημερώνεται τα βράδια στην ομάδα φίλων του Μάνου Χατζιδάκι «Φάρος στη Σιωπή», την οποία και διαχειρίζεται.
(το βίντεο προέρχεται από το γνωστό και σεσημασμένο ακροδεξιό κανάλι στο youtube Evonymos, το οποίο ανεβάζει video του Αδωνη Γεωργιάδη, του Πλεύρη και του Κασιδιάρη). Το ίδιο βίντεο, είτε από αυτό είτε από άλλα κανάλια (κυκλοφορεί σε πολλές διαφορετικές εκδόσεις) έχει δημοσιευτεί σε αντικαπιταλιστικά, αντιεξουσιαστικά και όλα τα αντι-τέτοια site, blog και φόρα). Εάν κάποιος ρίξει μια ματιά στα σχόλια αυτών των βίντεο θα διαπιστώσει ότι ο Ψαριανός κατηγορείται ως: «ναρκοκουλτουριάρης αριστερός», «μνημονιακός με φεράρι», «φασίστας», παιδί του Μπόμπολα, κρυφοΠΑΣΟΚ και πολλά άλλα χαριτωμένα… που καλύπτουν, με σχιζοφρενικό τρόπο, όλη τη γκάμα από αυτό που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως «πολιτικό υβρεολόγιο»).
«Δεν είμαστε όλοι ίδιοι»
Ένα σύνθημα που όπως είπε ο ίδιος ξεστόμισε σε κάποιο soundcheck, κατηγορώντας στη συνέχεια τον νυν αρχηγό του ότι τον εξαπάτησε και το έπαιξε…
Δεν μοιάζει με κανέναν και γι’ αυτό λίγοι μπορούν να τον αντέξουν για πολύ. Και κυρίως λίγους μπορεί εκείνος ν’ αντέξει για πολύ…
Happy End ή Dead End;
Από την άλλη πλευρά ο Ψαριανός δήλωσε από την αρχή απαισιόδοξος. Έχει την αίσθηση αδιεξόδου που δύσκολα θα αρθεί, είτε από αυτή είτε από μια άλλη κυβέρνηση. Είναι σαν να έχουν μαζευτεί πολλά αδιέξοδα μαζί που κινδυνεύουν να πνίξουν σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, και μαζί μ’ αυτό και την ελληνική κοινωνία.
